Verlanglijstje

Honger en dorst voor altijd uit de wereld. Voedselbanken gratis en nooit meer op de pof. Armoede, HIV en iedere oorlog overwonnen. Acceptatie van meerdere geloven en culturen. Eenzaamheid doorbroken. Liefde en muziek voor diegene die het horen wil. Warmte en wilskracht in lijf en leden. Vriendelijk verkeer op alle wegen. Bedreigde dieren gered in hun bestaan. Rust en vrede in hoofd en hart van alleman. De hemel terug op aarde.

Ontluikende liefdes voor vrienden en vriendinnen. Een vijver in de tuin. Kaartjes voor Frans Bauer. Een zitbank passend in de hoek. Het liefst ook nieuwe buren. Warme zomers in de lente en strenge winters in de herfst. Luisterende kinderen. Alle dagen feest. Romig roze romantiek. Parfum van Dior. Een digitaal toilet met Wii en alle files opgelost. Nooit meer hoeven wachten op je beurt. Een oplossing voor haast en ongeduld. Heel veel inspiratie. Eindelijk eens centen op de bank en geld op zak. Spiritualiteit en wat meer bezinning. Snelle servers en snel internet en altijd verbinding.

Gordijnen die passen bij de bank. Schoon water, groen gas en zuinig licht. Schoon milieu en vooral schone handen. Meer ozon in de stratosfeer en gekanker uit de wereld. Leven in opperste gezondheid en roken nooit meer toegestaan. Geen kunstkerstboom maar een echte en ook nog lichtjes in de stal. Meer vrolijkheid bij vrouwen. Lots of feedback en meer bevestiging. Veel zoenen en knuffels. Op zijn tijd een aai over de bol. Gezond eten en voor het slapen gaan seks. Wat langer mogen opblijven en geen zondagse kleren aan. Lowlands voor de tweede keer.

Eeuwige roem en bekendheid. Mooie schilderijen voor in de hal. Een nieuwe auto voor de deur. Fris geurende toiletten. Huizen opknappen, schilderen en verkopen. Nestje bouwen. Ooievaar lokken. Baby op komst. Vlotte bevalling. Nieuwe hobby’s, banen en contacten. Een Elfstedentocht in 2009. Alle schoonmoeders verbannen naar Hawaï. Marathon lopen in 1 uur en 58 minuten. Iedereen in Nederland kampioen. Een nieuwe iPod met tig gigabyte. Een schattige hond, poesje, pony of paard. Kippetjes of cavia’s of misschien wel een papagaai. Helpdesken zonder toeters en bellen. FAQ met OGA. Geen McCain maar wel Obama.

Stinkend rijk worden. Meer humor op het werk. Niet verdwalen in jezelf. Netwerken, omscholen en emigreren. Eigen zaak beginnen. Lotto winnen. Nooit meer hoeven strijken. Een zichzelf schoonmakend huis. Boodschappen netjes thuisgebracht. De auto eeuwig schoon. Nog wat jaartjes erbij voor familie en vrienden. Een witte kerst en een spetterend nieuwjaarsfeest. Een cosy carnaval en een zalig Pasen. Sneeuwrijke wintersport en verre vakanties. Pepernoten en mandarijntjes. Gepofte kastanjes, brandende kachels en een knapperend haardvuur. En niet te vergeten. Een grote chocoladeletter, liefst puur.

Mien Schudspier

Omscholing 1: van kroegbaas tot glazenwasser

Met de economische recessie in het vizier schieten opleidingsinstituten als paddestoelen uit de grond. Oorlogen worden gevoerd om nieuwe rekruten te werven voor omscholing en training. Banenverlies en faillissementen brengen het fenomeen omscholing in een stroomversnelling. Marketingbureaus raken overstelpt door de vraag van opleidingsinstituten naar wervende reclamecampagnes. Kortom omscholing is hot.

Voor het omscholen moet er eerst geschoold en gebaand zijn. Het scholen begint meestal bij een lage school en eindigt vaak bij iets middelbaars of hogers. Daarna start het banencircus. Uiteraard in stijgende lijn. Van glazenophaler tot tapkoning en van tapkoning tot kroegbaas. Je zit gebeiteld als kroegbaas op je barkruk.
Totdat baanbederver Overheid met antirookcampagnes jou keihard van je kruk slaat. Als kroegbaas is jouw tijd gekomen. Omscholing is het devies.

En daar sta je dan. Mentaal gehandicapt. Voor de deur bij opleidingscentrum Schouten en manke Nelis. Twijfelend. Als voormalig kroegbaas van een goedlopend establishment. Het is en blijft triest. Daar waar geen rook meer is, is nu ook geen vuur meer t bekennen. Alle warmte en passie zijn uit jouw kroeg, lijf en leden weggeslagen. Aanhoudende twijfel. Kan ik deze kroeg nog redden? Toch maar op zoek naar een nieuwe uitdaging? Toch maar omscholen?

Met lichte schroom en opgeheven hoofd stap je toch maar binnen. Een zongebruinde man, stinkend naar oud zweet, treedt jou met uitgestoken hand breed glimlachend tegemoet. Je huivert en maakt kennis met manke Nelis. In zijn kantoor kleedt Nelis jou langzaam, met tastbare voorzichtigheid, psychisch en financieel uit. Nelis legt al je zonden bloot voor tig euro’s en Nelis waarschuwt. Vrouwe Horeca biedt niet langer baanperspectief. Je moet gaan nadenken over een nieuwe baan. Manke Nelis legt al jouw capaciteiten onder een vergrootglas. Een korte SWOT-analyse volgt. Sterke bedreigingen en zwakke kansen spelen jou parten. Je begint hevig te snotteren. Schouten en manke Nelis helpen je uit de brand met een spoedcursus omscholen.

Er gloren streepjes licht aan de horizon. Daar waar de zon schijnt brand licht. Je kiest voor ruimer sop en voor het betere nattevingerwerk. Je kijkt diep in het glaasje en constateert. Het glas is half vol. Tijd voor actie. Jarenlange barbespiegelingen hebben jou gevormd tot wat je bent. Een mensenkenner in hart en nieren. Daarmee ga jij de hort en de ladder op. Je schoolt om en wordt glazenwasser. The sky is the limit. Je gaat lappen en zemen dat het een lieve lust is. Je weet het als geen ander. Schone ramen ontspiegelen. Zuivere ramen ontketenen. In de vroege ochtend bezie jij lijf en leden van al jouw mooie opdrachtgeefsters. Hunkerend naar jouw gespierde ramenlapperslijf. Kopje koffie glazenwasser? Graag zwart en een klontje suiker! Koekje erbij? Ja, lekker! Kom toch even binnen …
Ach, omscholing is zo gek nog niet!

Rookverhaal 21: Light my fire

Ach, wat zal ik de rook missen. Nee, niet als kiespijn, maar als hartpijn of longpijn. Nooit meer kuchen, nooit meer rochelen, doodzonde. Wat zal ik het missen, de paniekaanvallen, de zweethanden. Waar is mijn aansteker? Waar heb ik het pakje gelaten? Waar kan ik midden in de nacht nog sigaretten kopen? Waar is gvd de rookcoupé?
Wat zal ik het missen. De eerste sigaret in de morgen, nog voor het eten, de laatste sigaret tussen de lakens. Wat zal ik het missen. Mijn afgerookte buikje dat nog net binnen esthetische grenzen is gebleven en waarschijnlijk langzaam zwangerschapsvormen zal gaan aannemen. Wat zal ik het missen. Al die lege kartonnen rood/wit doosjes in mijn huiskamer en de volgepropte asbakken.

Zal ik dat wel allemaal aankunnen? Veel zuurstof, hongergevoel, zintuigprikkeling, beter ruiken. Zal ik daar tegen kunnen? Al die geuren, smaken. Wat als ik mijn huis nu weer beter ruik en mijn kleren. Zal het dan niet stinken? Haal ik me dan niet nog meer problemen op de hals? Moet ik dan echt weer stofzuigen, mijn flat een natte beurt geven? Nog meer kleren wassen? Zal ik mijn studie nu wel kunnen afronden? En kunnen mijn toekomstige tennistegenstanders al mijn vrijkomende energie nog wel volgen, ze hebben het al zo moeilijk met al dat geren van mij? Rob rennt. Ach, het zal me worst wezen. Ik ben er nooit aan toe dus waarom nog langer wachten. Ik test mijn geduld, uithoudingsvermogen en karakter voor de tigste keer en zie het als de zoveelste uitdaging.

Ik schrijf het op een A-4. Dat helpt. Doelstelling: stoppen met roken binnen 1 jaar. Ik heb nog drie sigaretten te gaan en dan is het over. Deze doelstelling is sowieso beter haalbaar dan de doelstelling die ik afgelopen zeilweekend gesteld had op een dronken avond. De tijdslimiet waarin ik de doelstelling wilde bereiken was weliswaar aanzienlijk korter dan degene die ik nu opstel maar ja ik was wel wat meer afhankelijk van derden. Nu heb ik alles zelf in de hand. Alhoewel, ik kan natuurlijk de steun niet ontberen van mijn rooklezers. Bovendien is het versieren (lees neuken) van twee vrouwen aan de bar in een Loosdrechts plattelandscafé binnen twee uur een onhaalbare missie. Vergelijkbaar met het om de ijsblokken heen varen met de Titanic op het moment suprème.

Ook ik heb schipbreuk geleden. De aanleiding voor de versierpoging was dan weer wel leuk. Nooit geweten dat mensen ook via ringtones contact leggen. Een zekere Chantal werd zo lyrisch van mijn verzoek aan de barman om The Doors te spelen, dat ik spontaan langs drie bargasten door, door haar toegeroepen werd: “Hé, ik heb Light my Fire op mijn GSM als ringtone, wil jij die ook?” Uiteraard heb ik haar aan de bar gebeld. Het werd niets. Zij sliep in een hotel en ik op een boot. Wie houdt er nu niet van primitief?

Rookmien

"Rookverhalen", een compilatie van hersenspinsels opgehoest tijdens het stoppen met roken vanaf het najaar van 2001. Oftewel het laatste verhaal uit de verhalen van een jonge dichter bij trekdrop en kaarslicht gevonden in een verborgen archief en nooit eerder gepubliceerd.

Digitaal toilet

Brillen optakelen, broeken afstropen, blazen ledigen, nadruppelen, afslaan, droogkuisen, handjes wassen, we hebben het er maar druk mee. Dat er dan ook nog eens mensen boeken kunnen lezen op een toilet vind ik knap. Ik kom niet verder dan verjaardagkalender spotten of tegeltjes turen. Steevast heb ik daarna een dweil nodig. Gelukkig ben ik in het bezit van een multifunctioneel pleeborstel. Je weet wel zo’n ijzeren standaard met reserverol, stoffer en blik en wegwerpdweil.

Lezen op het toilet beperkt zich bij mij tot het doorbladeren van alle kalendermaanden. Zo zie ik erop toe dat ik niemand zijn verjaardag vergeet. Intussen staan er al behoorlijk wat fossiele namen op mijn kalender. Een verjaardagkalender is het meest verwaarloosde datadocument dat onze informatiemaatschappij de laatste jaren aanschouwd heeft. Maar op mij heeft het nog altijd een uitnodigende werking. Ik moet er eenvoudigweg altijd mijn naam op vermelden. Ik ben een kalenderneuroot.

Mijn naam is al op heel wat toiletkalenders vereeuwigd, inclusief adres. En toch … ik krijg maar weinig verjaardagskaartjes. Die worden tegenwoordig alleen nog maar online verzonden. Dat brengt mij op een idee. Een digitaal toilet. Dat heeft nog niemand bedacht. Ik ga onmiddellijk patent aanvragen. Verbazingwekkend dat in het huidige digitale tijdperk het toilet is overgeslagen. Een gat in de markt. Plas- en poeptijd kan namelijk economisch veel beter besteed worden. Ik zie de vele toepassingen al voor me.

Mijn toekomstig digitaal toilet biedt supersnelle wireless verbinding met alle andere ruimten in het huis. In geval van nood kan op die manier te aller tijden digitaal een oproep gedaan worden voor ontbrekend toiletpapier. Onder de toilettegels is de nodige software geïnstalleerd. Waaronder een elektronische toiletkalender met geavanceerde software. Door een druk op de tegel wordt het internet afgestruind naar hippe verjaardagsgadgets die ik vervolgens direct kan versturen.

Ook bankzaken handel ik voortaan af op het toilet want daarvan raak ik sowieso aan de schijterij. Een druk op de tegel geeft mij meteen webcam-verbinding met mijn contactpersoon. Ik vertel hem dat het geld van zijn bank stinkt. Hij ontkent. Vervolgens vraag ik hem vriendelijk de geursensor op zijn webcam te activeren. Plots verdwijnt mijn contactpersoon uit beeld.

Tot slot mogen flatscreen en een WII niet ontbreken op het toilet. Tennis- en golfbewegingen werken op mij laxerend. Ook het digitaal bedienen van een snelle bolide binnen een Formule 1 setting leidt bij mij spontaan tot racekak. Wat een verademing en wat een lucht. Leve het digitale schijtperk. Ik trek door en check nog even mijn uiterlijk in de digitale spiegel. De warme spiegel herkent onmiddellijk mijn gezicht en gaat opzoek naar het actuele weerbericht en mijn agenda. Het scherm toont de volgende berichten: Paraplu niet nodig. Vanochtend geen afspraken. Vanmiddag toiletpapier halen.

Mien Toilet

Ook gepubliceerd op website Gek op Klanten

Doggystyle

Ik kan wel janken. Het is droevig gesteld. Mijn verjaardag wordt in Nederland, zonder inspraak, zonder slag of stoot zomaar doorgeschoven. Nota pote door de Dierenbescherming nog wel! Ik voel me gevild en gestript en vind mezelf uiteindelijk terug in een pot, ergens in Taiwan, op 5 oktober, de dag na Werelddierendag, helemaal afgeserveerd. Boze droom en realiteit. Wat nu?

Al bijna 80 jaar wordt mijn verjaardag werelds gevierd, ter ere van Frans, altijd met een dikke kus. Maar helaas, deze traditie wordt bestiaal geschonden door Dierenbescherming Nederland. Die vindt dat commercie het gedachtegoed bezoedeld en wil niet meer meedoen op 4 oktober. Schande! In Assisi draait iemand zich om in zijn graf. Dogshit! Wij willen feest! Wij willen cadeaus!

Papa-, Mama- en Liefjesdag zijn ook altijd één groot feest. Werelddierendag, een dag gekoesterd door alle wereldbeesten ter aarde, wordt niet zomaar doorgeschoven. No way. Leve de commercie, leve Pedigree en Pal. Wij staan met gekromde rug achter deze gouden handel. Frolic, Bonzo, Cesar, Chappie … wij lusten het rauw. Dus … waakhonden, … windhonden, … wit, zwart of bont, … sta op uit uw luie manden! Trek ten strijde! Gewapend met tanden, de haren en borst rechtop in de wind. Eén voor allen. Allen voor één.

Kom op, trouwe hondgenoten, verenigt u! Billy en Bobby. Goofy en Idéfix. Lassie en Nana. Perdito en Pongo. Pluto en Rataplan. Robbedoes en Rin Tin Tin. Samson en Snoop Dogg. Voorwaarts striphonden, op de barricaden! We laten ons niet langer voor het karretje spannen. Noch door de Dierenbescherming, noch door baasjes en bazinnen.
Geen polonaise meer aan ons hondenlijf. Geen mantelpakjes van Chanel. Geen zondagsstrikken in het haar. Geen pantoffels aan de klauwen. Geen haren getransplanteerd en geen Botox in onze wangen. Geen geschuifel op dogwalks tijdens duffe doggyshows. Ze zetten ons niet langer meer voor paal. Pimp up de Pekingees is voorgoed verleden tijd. Learn to live with it, baasjes en bazinnen, en pimp up je eigen vlees!

Nee, nee, al regent het cats and dogs, wij marcheren geduldig voort. Zonder zuidwester en zonder plastic cape. Een hondenplu volstaat. Wij bijten gruwelijk van ons af. Totdat wij ingewilligd zien; de harde eisen uit ons harig manifest. Blaffende honden bijten (wel)degelijk hard. In bloed bezegelde inkt doet de rest. Wij trouwe hondgenoten willen:
1) De Werelddierendag voor altijd op 4 oktober
2) Eenmaal daags gekamd en gekuifd
3) Tweemaal daags een wandeling (… en iets langer dan 5 minuten)
4) Driemaal daags een koekje (… en niet van eigen deeg of van brood dat wij niet lusten)
5) Tigmaal daags een kus en een kroel
6) Mantelzorg in vakantietijd
7) Minstens 10 ADV dagen (… oftewel gewoon in het mandje blijven liggen)
8) Lijfstraffen voor diegenen die ons gekneveld achterlaten aan bomen in verlaten bossen
9) Zonder sokken naar bed …
10) ... en altijd seks op z’n hondjes!

Mien Pekingees

Parkeerprobleem

Sodeju, glipt ie mij voor. Hel en verdoemenis, geen euromuntjes bij me. Moord en brand, verboden te parkeren! Godsakker, ligt hier nu wéér de straat open? Ha, daar is een gaatje … shit … een boom! Potverdikke, nu parkeert die trol wéér recht voor mijn deur? …. Herkenbaar? U heeft last van een parkeerprobleem.

Wat te doen? Het probleem parkeren. Niet het probleem negeren. Dat leidt tot parkeerbonnen. Niet het probleem zelf tackelen. Dat is olie op het vuur voor Neanderthalers. U heeft dan dringend nood aan EHBO en moet naar het ziekenhuis. Gevolg. Nieuw probleem. Parkeermeter met euromuntjes. En ja … u raad het al, u heeft geen euromuntjes. Nee, altijd rustig en hoffelijk blijven.

Krijg vooral geen zelfmedelijden. Kunt u er iets aan doen dat u geen euromuntjes bij u heeft? Parkeer het probleem en rij rustig naar huis en haal de centjes op. Of jat de pet van de straatzigeuner die smekend flauwe vioolakkoorden veinst bij de deur van de supermarkt. Oei, nou valt u toch even uit uw rol. Of u berooft een oud vrouwtje van haar tasje want die heeft zeker euromuntjes. Oei, nou doet u het weer. Parkeren dat probleem.

Mocht het parkeerprobleem toch boven u hoofd uitstijgen dan is het raadzaam de verkeerspolitie in te schakelen. De stoere cowboy die met ijzeren blik en ros uw opponent zal sommeren zijn onding op wielen elders te nestelen. Als laatste redmiddel kunt u Blik Op De Weg inschakelen. Heeft u meteen 15 Andy Warhol minutes of fame on Dutch Television. En dat vinden wij Nederlanders dan weer leuk.

Tot tien tellen helpt ook. Meestal lost het probleem zich dan vanzelf op. Het helpt bij ongekende woede, angst, verliefdheid, drift, waanzin, drama, hoest, niezen, hik en andere ongein. Problemen parkeren is oké. Maar problemen over de schutting gooien. No way. Daarvoor hebben we Oma Wimpie, Dokter Pil, Opsporing verzocht, Tussen Kunst en Kitch, en Smartshops. U (her)beleeft tot in detail uw probleem zonder dat u er erg in heeft. Probleem opgelost.

Tot slot een eenvoudige oplossing voor het parkeerprobleem voor uw deur. Maak een mal van de stoeprand voor u deur, ter grootte van de lengte van uw auto plus 2 meter. Schilder de mal geel en plaats deze over de stoeprand zodra u vertrekt. Schakel de parkeerwachter of buurtbrigadier in en vraag of ie regelmatig controleert. Trakteer regelmatig op bonbons. Dat houdt ze scherp.

Mien Parkeerplaats