26-11-2008

Mensenpraat en prietpraat

Een ode aan Armando en Scheherazade

Twee boeken liggen naast elkaar op tafel. Kruisbestuiving vindt plaats. Ogen struinen letter voor letter, woord na woord, in beiden boeken alinea’s af, op zoek naar verwondering. Woorden en zinnen vechten om aandacht, prikkelen de nieuwsgierigheid en blijven hangen bovenkamers. Stiekem sluipen ze uit de twee boeken weg en zoeken elkaar op. Woorden en zinnen verenigen zich in een warrig hoofd. De chaos is compleet en gaat op zoek naar nieuwe orde.

Zoals moedertaal zoekt naar wegen om het onontgonnen vaderland te beschrijven. Zo zoekt prietpraat verbinding met mensenpraat op zoek naar eensgezindheid in verwondering en wijsheid. Via tweegesprekken. Niet meer en niet minder. Onbeduidend en nodeloos zijn ze opgetekend voor de eeuwigheid. De stilte overwinnend en de leegte brekend. Mensenpraat is de taal der vertwijfeling.
Prietpraat daarentegen is niets anders dan een verzameling van kindergezegden. Een weergave. Een rationele verklaring voor ongrijpbare dingen. Wijsheden geuit door kinderen. Prietpraat is een bundeling uitlatingen van onverwachte charme.

Hier volgen enkele optekeningen uit het labyrint van kinderdenken en volwassen hersenspinsels. Nodeloze mededelingen die wellicht na enkele ogenblikken vergeten zullen zijn. In rook opgegaan. Een korte beschouwing op humor en filosofie van de hoogste plank, losgelaten in een warm zwembad van eenvoudige taalkunst en verwondering.
Geen woord is verzonnen. Thanks to Armando en Scheherazade.

Een jochie kijkt naar een film over een ontvoerd kind, waar één miljoen losgeld voor wordt geëist. Het zegt stomverbaasd: ‘ Gò mam, ik wist niet dat mensen zo dúúr waren!’

- Ach, het is droog.
- Hoe bestaat het.
- Dat had ik niet verwacht.
- In ieder geval beter dan dat het regent.
- Ja, je kan het beter droog hebben.
- Word je tenminste es een keer niet nat.
- Hè, gelukkig dat het droog is.

Alex drie jaar:
‘Oma, jij hebt geen vader meer, hè?’
‘Nee, die is dood.’
Alex: ‘Nou, dan mag je mijn vader wel gebruiken, hoor!’

- Daar?
- Nee, daar niet.
- Of hier.
- Nee, hier ook niet.
- Waarom niet?
- Zo dicht bij de deur.
- Wat wil je dan.
- Daar misschien.
- Of daar.
- Nee, hier.

Kinderen over voorlichting:
‘Het klinkt allemaal maar eng. Hebben jullie wel de gordijnen dichtgedaan toen je er mee bezig was?’
‘Dat van die zaadjes en zo, doen jullie dat ook wel eens voor de flauwekul?’
‘Van konijnen vind ik het niet zo erg, maar van je eigen vader en moeder …’

- O, kijk es, wat een mooie vissen.
- Ach, die ken ik toch.
- O, hij kent ze weer.
- Ja, ik heb toevallig meer van de wereld gezien dan jij.
- Ja, dat weten we wel.
- Nou dan.


Mien Ode aan Armando en Scheherazade


Gedestilleerd, gecombineerd en opgetekend uit:

Mensenpraat / Armando
1995, 2e druk
ISBN: 90-234-3403-X

en

Prietpraat / Maria Oomkens (Scheherazade)
1986, 3e druk
ISBN: 90-269-6926-0

13-11-2008

Omscholing 2: van Zwarte Piet tot Sinterklaas

Het rommelt van alle kanten in banenland. De vergrijzing grijpt snel om ons heen. In de toekomst zal een zelfde hoeveelheid werk door steeds minder mensen worden uitgevoerd. Gelukkig vullen allochtonen geruisloos de gaten in de banenmarkt. Ook een dreigend tekort aan goed geschoold personeel zal straks opgevangen worden door leergierige allochtonen. De moderne allochtoon integreert, ontwikkelt en schoolt om. Vele van hen zien een groot voorbeeld in de successtory van superallochtonenduo Zwarte Piet en Sinterklaas. Hier volgt een kort relaas.

Het begon allemaal met de jonge Spanjaard Pedro Trappedoelie. Die vond in het begin van de 20e eeuw een baan in een Limburgse steenkoolmijn. Al gauw werd hij door zijn Limburgse koempels Zwarte Piet genoemd; hij was immers zwart als roet. Piet leerde ras de fijne kneepjes van het koempelvak. Aangeboren Spaanse veroveringsdrang en eerzucht brachten hem meteen boven aan de ladder. Hij werkte zich bovengronds en werd een hoge Piet.

Bovengronds raakte Piet in de ban van een rijzige man van hoge leeftijd met witte baard en rode mantel. Hij heette Sinterklaas en kwam toevallig ook uit Spanje.
Sinterklaas was voor Zwarte Piet de personificatie van al datgene dat hij zelf had willen zijn. Wit, vriendelijk, deftig gekleed, erudiet en gezegend met een streng doch zacht karakter. Hij rook ook altijd lekker. Naar schuimpjes, marsepein en speculaas. Sinterklaas was erg gelovig en had veel geld te makke. Hij deelde regelmatig cadeaus uit onder de koempels. Dat vond Piet een minpuntje. Zwarte Piet was zelf zuinig aangelegd en voorzichtig met zijn uitgaven.

Na verloop van tijd beviel het mijnwerk Zwarte Piet steeds minder en volgens hem had Sinterklaas er ook tabak van. Piet piekerde zich suf over zijn toekomst. Totdat hij een geweldig idee kreeg. Hij zag een gouden toekomst voor zichzelf en Sinterklaas weggelegd. Beiden waren uit hetzelfde hout gesneden. Ze deelden met elkaar een grote drang naar erkenning, onverzadigbaar gevoed door een tomeloze ambitie. Piet’s idee bestond uit het opstarten van een geschenkenbedrijf samen met Sinterklaas.
Sint raakte meteen in de ban van Piet’s idee en Zwarte Piet zag zijn kans schoon.
In plaats van mijnwerk wilde Piet liever zijnwerk doen. To be or not to be, that was his question?

Sinterklaas ging akkoord, maar alleen onder de voorwaarde dat Piet zich eerst zou omscholen. Zwarte Piet schreef zich in voor enkele cursussen bij de Circushogeschool en Sinterklaas betaalde het cursusgeld. Piet kon daardoor de cursussen wit volgen. Zwarte Piet ontwikkelde zich van hoge Piet tot witte Piet.
Ook Sinterklaas ging nog een cursus volgen. Hij was dan wel een wijze man maar ook hij kon nog wel wat leren. Sint volgde een cursus Timemanagement bij Schout en manke Nelis.

Een half jaar later waren ze zover. Geschenkenbedrijf ‘Sinterklaas & Co’ zag het licht met de missie: ‘Schenk de wereld wat hij wil en de wereld ligt aan je voeten’. Door het kapitaal van Sinterklaas en een knap doorgevoerde logistiek liep het bedrijf als een trein.
Na een tijdje kreeg Piet weer een lumineus idee. Hij wilde iets doen met schoenen en dit matchen met de doelgroep kinderen. De wereld moest namelijk zo snel mogelijk aan de voeten van hem en Sinterklaas liggen. De omscholing kwam Piet goed van pas. Tijdens de lessen marketing had hij het marktmechanisme ‘aandacht schenken’ leren kennen. Hij spitste de aandacht toe op milieu, kinderen en cultuur.

Piet lanceerde het idee om kleine kinderen voortaan hun schoen te laten zetten met daarin een wortel als groene brandstof voor het paard van Sinterklaas. De kinderen moesten uit volle borstplaat liedjes zingen op rijm en hun diepste verlangens kenbaar maken op een verlanglijstje. Als ze lief waren zouden al hun wensen in vervulling gaan. Dit had als bijkomstig neveneffect dat een tanende economie vlotgetrokken werd. Dat bleef niet onopgemerkt in bedrijfskringen. Voor dit pakkende marketingconcept ontvingen Piet en Sint de stimuleringsprijs voor nieuwe ondernemers.

Zwarte Piet was trots maar Sinterklaas baalde. Hij had tijdens de cursus Timemanagement zitten slapen en haalde de vaardigheden ‘nee zeggen’ en ‘delegeren’ steeds door elkaar. Dit had grote gevolgen. Omdat hij voortdurend in Spanje verbleef delegeerde Sinterklaas al zijn werk aan Piet. Hierdoor werd Piet interim Sinterklaas. Zwarte Piet had bereikt wat hij wilde. Dankzij Sinterklaas was hij een witte Piet geworden en nu ook nog eens een fulltime Sinterklaas. Weliswaar interim maar dat deerde hem niet. Immers Sinterklaas was doorgeschoten in het ‘nee zeggen’. Telkens als Piet aan Sinterklaas vroeg om de leiding weer van over te nemen was het antwoord steevast ‘nee’. Zo had de goedheiligman het immers geleerd bij de cursus Timemanagement. En ja, Sinterklaas kon nogal eens koppig zijn.

Het geschenkenbedrijf Sinterklaas & Co floreert tegenwoordig nog steeds. Helaas is het Sinterklaas iets minder vergaan. De gebreken van de ouderdom noopte de Sint voorgoed te verblijven in een bejaardenkolonie aan de Costa del Sol. Op afstand stuurt hij Piet nog af en toe aan. Zwarte Piet is zielsgelukkig. Dankzij een succesvolle omscholing tot Sinterklaas staat hij nu aan het hoofd van het bedrijf. Piet heeft bereikt wat hij wilde. Piet is nu wit, erudiet, vriendelijk en een goed geklede zakenman. Zachtaardig doch streng voor kleine klanten.

Tot zover de successtory van het superallochtonenduo Sint en Piet.
In Amerika is de successtory herhaald. Een goed voorbeeld doet immers goed volgen. Bij recente presidentsverkiezingen heeft een omscholing grote gevolgen gehad voor het leiderschap der Amerikanen en andere wereldhamburgers. Een goedlachse Zwarte Piet met allochtone voorouders heeft daar een geldverkwistende Sinterklaas met grote cijfers verslagen en is nu president. Hopelijk schept dit banen en krijgt hij, bij falen, niet de zwarte Klaas toegespeeld. Aller ogen zijn gericht op Kwatta.

Mien Sinterklaas



12-11-2008

Lieve vriend

12 november 2008, 8.39 uur. De zon schijnt zacht en de wind waait wild. De hemel gloort rozerood tot aan de oren. Een nieuw wereldwonder is geboren. Keizerlijk gehaald en koninklijk ontvangen. Met een klein en bonkend hart en alles erop en eraan. Zijn lot ligt al vast. Een groeiproces in een lange reis vol verwondering. Voorzien van eten, warmte en veel genegenheid. Zoet en zaligmakend in ouders ogen. Deze lieve vriend heet Dim.

Kijk en zie hem daar eens liggen. De wereld aan zijn voeten, trappelend van verbazing. Tien kleine vingers reikend in de lucht, de hemel voor het grijpen. Familie en vrienden, al het geluk verzamelt, staart dromerig en trots rondom hem heen. Een hemels geluk huilt en stottert diep van binnen en weet met zichzelf geen blijf.

Een grote rugzak staat al klaar voor deze kleine kerel. Tot de rand gevuld met liefde, zorg en moed. Verzameld en geborgen door vrienden en familie, onvoorwaardelijk, gratis en voor niets. Een rugzak vol met geluk, voor een wereldreis in wording. Een gemeenschappelijk geschenk, gegeven met een glimlach om het hart.

Welkom lieve vriend. Uit kleine stukjes losgesprongen liefde geboren, steel jij het hart van iedereen. En niemand die het terugvraagt. Hoe krijg je het voor elkaar?
Je vertoeft in goed gezelschap. Beroemdheden zijn je deze dag voorgegaan. August Rodin, Grace Kelly, Tonke Dragt en Peter Post. Johnny van Doorn, Neil Young, Nadia Comaneci en Wim Kieft. Het kan geen toeval zijn. Ze dragen allemaal cultuur of sport in hart en nieren. En wie weet, misschien ben jij wel uit hetzelfde hout gesneden.

Even jouw geboortedag geplaatst in het licht van het verleden. Op 12 november 1990 publiceert Tim Berners-Lee zijn voorstel voor een World Wide Web. Internet verandert voorgoed de wereld. Ten goede en ten kwade. Jij lieve vriend, jij bent gezegend met alleen een leven na het internet. Veranderingen en nieuwe ontwikkelingen vinden nu in sneltempo plaats. Een spannende wereld ligt aan je voeten. Pluk de vruchten en neem het waar.

What’s in the name? Toeval is een kruising der wegen. Zo ook met 12 november lang geleden. Toen vierden men de christelijke feestdag van paus Martinus I († 655). Een dag die viel na de feestdag van naamgenoot Sint Martinus van Tours († 397). Om ze van elkaar te kunnen scheiden noemde men paus Martinus I in de Nederlanden ook wel Sint-Kruk, vernoemd naar zijn bisschopsstaf. Op 11 november zeiden de christenen dan tegen elkaar “Vandaag is ’t Sinte Marten en morgen Sinte-Kruk”.

Paus Martinus I stond bekend om zijn liefde voor de armen en zorg voor de gelovigen. Hij was wel een beetje recalcitrant. Nam met zijn geloof stelling tegen de gevestigde orde. In zijn ogen kon Christus pas serieus een mens genoemd worden, als hij ook een menselijke wil zou hebben bezeten, onderhevig aan menselijke begeerten en emoties, inclusief twijfel. Zoiets kon natuurlijk nooit van de goddelijke wil beweerd worden. Opa Martien zou dit vast heel bijzonder hebben gevonden. Een paus naar zijn hart.

Lieve vriend, je bent geboren in een woelig jaar, midden in een mondiale financiële crisis. In een maand waarin Amerika zijn 1e zwarte president kiest met hoop op ‘change’. Een maand waarin Ilse de Lange voor de eerste keer een nummer 1 positie bereikt in de Nederlandse Top 40. Incredible! ‘So incredible, the love we have. The things we hold, let's make them last!’

Voorlopig zal het jou allemaal worst wezen. Kom op zeg, effe dimme! De komende jaren straal en Glow jij alleen maar honderduit. Vind jij volledige rust en geborgenheid in een gloednieuwe witte kabouterkamer en voel je jezelf met liefde en zorg omringd, door twee schatten van ouders en twee snorrende poezen.

Lieve vriend, je bent geboren in de herfst van de natuur onder het sterrenbeeld schorpioen. Vele seizoenen zullen er nog volgen. Vol afwisseling en avontuur. Honderdduizend knuffels ga je nog geven en ontvangen en je zult groeien als groene kool.
Als waterteken ga je de wondere wereld verkennen. Ik wens je daarbij geloof, gezondheid, wijsheid en kracht. Dat de wereld aan je voeten liggen mag ...

Dikke kus.

Ome Mien