Ik bezin mij op mijn loopbaan. Die heeft zich tot nu toe afgespeeld in het bibliotheekwezen. Hierin heb ik me ontwikkeld van medewerker magazijn tot medewerker gebruikersondersteuning tot specialist mediavoorzieningen. Met behulp van een training loopbaanoriëntatie ga ik op zoek naar rode draad en gouden tips. Een zoektocht naar een nieuwe baan.
Ik maak kennis met lotgenoten, dertigers, veertigers die worstelen met hetzelfde. De kennismaking is kort en bondig. Ik stel me voor aan de hand van een foto die als metafoor dient. De foto vertoont een dor landschap met een zandweg die in tweeën splitst.
Ik vertel dat ik op een tweesprong zit en niet goed durf te kiezen. Kies ik voor de zekerheid, veilig en vertrouwd of ga ik de uitdaging met mezelf aan?
Wie ben ik? Wat kan ik? Wat wil ik? Welk doel wil ik bereiken en hoe maak ik dat nu SMART?
Mijn doelstelling moet Specifiek, Meetbaar, Acceptabel, Realistisch en Tijdgebonden zijn.
Simpel zou je zeggen. Nieuwe baan, 50.000 euro netto, goedgekeurd door mezelf en anderen, een jaar de tijd. Maar schijn bedriegt. Het is hard labour.
Life isn’t about finding yourself, life is about creating yourself. En dus ook je nieuwe baan.
Ik creëer mijn eigen homepage op papier inclusief inbox want ik wil veel feedback. Ik teken op een groot wit vel een schets van heden en gewenste toekomst. Het heden gesymboliseerd door een hangslot met nauwe sleutelopening. Door de opening van het slot is een nauw en grijs pad getekend. Mijn toekomst wordt gesymboliseerd door een open deur met uitzicht op een groen en open landschap en een weg die zich opent naar de horizon. Ik wil mijn wensen niet langer gesloten houden maar openlijk uiten. In plaats van advies krijgen wil ik ook advies geven. SWOT sterren gloren aan het firmament. Ik explore strenght, weakness, opportunity en threads. Nu nog over de drempel raken. Dreams will come true.
Ik ga op zoek naar inspirerende mensen, naar werk waarin ik mijn enthousiasme kwijt kan, waarin ik nieuwe dingen kan leren en waarin ik mensen vooruit kan helpen. Dat levert namelijk energie. Besluitenloosheid, saaiheid, herhaling, routine, inefficiëntie en slechte communicatie gooi ik overboord, wil ik mijden. Het kost alleen maar energie.
Het gaat me lukken. Ik kom er wel uit, ik houd op met vechten en speel samen. Ik laat keuzes niet langer afhangen van situaties en mensen die ik ontmoet. Ik kies zelf, onderzoek en neem actie.
Met mijn kwaliteiten en kracht ontwikkel ik mijn verborgen talent en hoed mij voor negatieve overtuigingen en valkuilen. Angst is een slechte raadgever. Denk liever: ‘ik kan alles’.
Ik verbind, volhard, toon moed, bouw bruggen, ben dienstbaar, ik creëer met taal. Ik zet me in, vraag hulp en stel me kwetsbaar op, daar waar nodig. Ik ontwikkel mijn taalvaardigheid, beschouw en toon en gebruik mijn inzicht. Ik maak narcisme en ongeduld hanteerbaar.
Ik ga terug naar de oorsprong, mijn kindertijd, daar waar authenticiteit ontwikkeld is. Ik vind het kind in mezelf weer terug. Warmte, liefde, verwondering, enthousiasme en creativiteit gingen in heden en verleden ooit verloren. Er is een noodzaak deze authenticiteit weer terug te halen. Mijn innerlijk schreeuwt om veruiterlijking.
Samen met mijn fellows hanteer ik leerstijlen van Kolb. We laven ons aan innerlijke en uiterlijke levenslijnen van Eva en klimmen uit onze valkuilen met behulp van een commitmentladder.
Ik bevind me ergens op sport 6. Daar waar herkenning over moet gaan in actie. Ach ja, en soms val ik nog terug in alibi’s, in afwachting en apathie en soms ook nog in ontkenning. So what?
Bateson’s piramide biedt gelukkig enig houvast. Omgevingen, gedragingen, vaardigheden en overtuigingen bepalen mijn identiteit. Ze vormen en beïnvloeden. Ze leiden tot missies in spiritualiteit, zowel in werk als privé.
Mijn missie openbaart zich aan mij. Met verwondering, enthousiasme, humor en creativiteit en met warmte en liefde wil ik het beste boven halen uit mensen, dieren en dingen. Ik wil inspireren, verbinden. Ik wil communiceren en processen duidelijk in kaart brengen en verbeteren. Duidelijk aanwezig zijn, mezelf blootgeven, doelen stellen en resultaten halen. Mensen in contact brengen met zichzelf. Ik wil de wereld beschrijven en helpen organiseren. Ik ben een idealist en een romanticus.
Jung kommt bald wieder. INFJ opent mijn ogen. Ik straal persoonlijke warmte uit, ben enthousiast en heb organisatietalent. Ik organiseer mijn wereld in functie van mijn persoonlijke waarden. Ik begrijp de behoeften van anderen en kom daaraan tegemoet. Verandering zet mij aan tot het ontwikkelen en toepassen van mogelijkheden.
Mijn leven is een zoektocht naar betekenis en authenticiteit. Ik heb een duidelijk beeld over mijn interne wereld en richt mijn energie op het ondersteunen van mensen, om zo het beste uit hen te halen. Ik ben op mezelf en onafhankelijk.
Ik geef graag een symbolische betekenis aan dingen. Ik heb een rijke abstracte verbeelding en uit dit graag in schrijfsels en metaforen. Ik focus mijn energie op vastgestelde doelen. Andere mensen zien mij vaak als visionair, inzichtelijk en innovatief.
Soms heb ik moeite om de dingen te zien zoals ze zich echt voordoen in de wereld. Ik heb moeite met conflicten en stress en schat de logische consequenties van mijn beslissingen vaak moeilijk in.
Zowel privé als op mijn werk probeer ik harmonie te bewerkstelligen. Ik drijf op persoonlijke bevestiging en goedkeuring. Soms negeer ik mijn eigen behoeften en verlies ik mezelf in het tegemoetkomen aan de behoeften van anderen.
Ik ben een idealist, een katalysator, verbeeldingrijk en innovatief. Ik ben altijd op zoek naar bevestiging, harmonie en medewerking. Ik ben authentiek en empathisch, een romanticus en idealist. Heb een strenge persoonlijke ethische code. Ik heb behoefte aan betekenis, identiteit, harmonie en wil uniek zijn. Ik heb een hekel aan onechtheid, oneerlijkheid en disharmonie.
In de kernkwadranten van Ofman ontdek ik mijn kernkwaliteiten, valkuilen, uitdagingen en allergieën. Mijn visie op mezelf en op anderen kan ik hierin onderzoeken en ook de visie van anderen op mij. Door contact te maken met mijn allergie bouw ik bruggen. Mijn kernkwaliteiten en uitdagingen vormen de sterkste brug.
Mijn sterke kant komt tot uiting in schriftelijke communicatie, sociabiliteit en contactvaardigheid, creativiteit en persoonlijke ontwikkeling.
Mijn zwakke kant komt tot uiting in stressbestendigheid, profileren, delegeren en overtuigingskracht.
In het opgeven van verzet en het toelaten van verdriet ligt mijn weg naar harmonie.
Welke waarden vind ik belangrijk met betrekking tot de loopbaan?
Wanneer is mijn werk zinvol, inspirerend, uitdagend en wanneer biedt het mij structuur?
Ik wordt gevraagd als gast in een talkshow. Waarom wil de redactie mij als gast? Welke onderwerpen moeten er tijdens de talkshow aan bod komen, waar moet de gastheer met mij over praten?
Beweging komt niet op gang als ik stil blijf staan.
Ik profileer mezelf, mensen met creatieve ideeën zijn overal en altijd nodig.
Ik ben een ideeënmakelaar. Alleen het woord makelaar doet geen recht aan mijn talent.
Ik genereer ideeën.
Hoe ga ik om met het verliezen van grip op een situatie. Wat doe ik met controledrang?
Om iemand beter te laten communiceren maak ik gebruik van juiste taal.
Ik hou op met gissen en raden en stel vragen, want in dialoog met mijn omgeving ben ik goed bezig.
Door te vlinderen maak ik mijn eigen vacature. Breng leuke werkzaamheden voor mezelf in kaart. Ik zoek mijn ideale baan van binnen naar buiten in plaats van andersom.
Van een aantal dingen gaan mijn ogen twinkelen. Vrolijkheid en enthousiasme en artistieke creativiteit. Samenwerking met anderen, het ontwikkelen van kennis, publieke waardering en ook een stukje zekerheid.
In mijn ondergeschikte rol en bij stress zoek ik realisme en blijf met beide benen op de grond.
Ik onderken mijn overtuigingen en houdt ze uit een vicieuze cirkel. Ik hoef niet alles te controleren en ik wordt echt wel serieus genomen. Ik hoef niet altijd rekening te houden met anderen want ik doe er toe. De wereld is zo eerlijk als dat ik zelf ben en wil. Het leven is een reis, geen eindbestemming. Sometimes it’s better to travel then to arrive at your final destination.
Mien
28-01-2009
22-01-2009
Honingzoete doorstroming
Jubileum. In dienst van lijf en leden heb ik twintig jaar suikerziekte, oftewel diabetes 1. Dat betekent prikken en spuiten. Dit jubileum stemt mij droevig en blij. Droevig, omdat ik voor altijd opgesloten zit in een chronische ziekte die mij dwingt tot waakzaamheid en discipline. Blij, omdat wilskracht, medische vooruitgang en de steun van dierbaren, suikerziekte voor mij draaglijk houden.
Het heeft lang geduurd voordat ik mijn diabetes accepteerde. Diverse stadia in psyche en emotie moest ik eerst ervaren. Herkenning, boosheid, ontkenning, angst, aanvaarding, verdriet en uiteindelijk berusting. Maar wat houdt suikerziekte nu eigenlijk in? Hoe leg je diabetes uit aan anderen?
Ik sta in de brandende zon op een parkeerterrein geleund tegen een auto. Het is 35 graden. Mijn gedachten hangen in een vluchtweg. Ik ben de weg kwijt. Hoe kom ik terug op kantoor? Wezenloos staar ik voor me uit en voel de brandende zon priemen. Paniek stroomt in mijn hoofd. Ik heb suiker nodig. Langzaam verlies ik bewustzijn. Ik klamp vast aan vliedende gedachten. Angst stroomt in mijn lijf. Ik schrik. Een collega schudt verontrust aan mijn schouder. Hij heeft mij al een poos afwezig tegen een auto geleund zien staan. Ik heb een hypo.
Dagelijkse suikerrituelen
Bloedsuikercontrole
Gemiddeld doe ik 3 à 4 bloedsuikermetingen per dag, meestal voor het eten.
Alle testmaterialen die ik nodig heb voor de meting zitten in een suikeretui.
Het suikeretui bevat een bloedglucosemeter, een potje teststrips, een prikpen, lancetten voor de prikpen, een insulinepen en pennaalden voor de insulinepen.
Ik haal de bloedglucosemeter te voorschijn uit het suikeretui.
Ik steek een lancet in de prikpen en plaats een teststrip in de meter.
Ik prik in mijn vinger en laat een druppel bloed op de teststrip lopen.
Na 10 seconden heb ik de uitslag. Die is goed.
Ik gooi de teststrip en het lancet weg.
Ik berg de bloedglucosemeter en prikpen op in mijn suikeretui.
Normale bloedsuikerwaardes moeten liggen tussen de 4 en 10 mmol/l.
Als ik onder de 4 mmol zit heb ik een hypo (te weinig suiker in mijn bloed).
Dan neem ik suiker in de vorm van 4 dextrotabletten en een extra boterham.
Zit ik boven de 10 dan heb ik een hyper (te veel suiker in mijn bloed).
Ik heb dan zoete plas, honingzoete doorstroming oftewel diabetes mellitus.
Bij te hoge suikers spuit ik insuline.
Insuline-injecties
Drie maal daags voor de maaltijden spuit ik kortwerkende insuline.
Insuline zorgt ervoor dat de koolhydraten uit het bloed in de lichaamscellen worden opgenomen. Insuline heeft een portierfunctie. Het doet de deur open van de cellen voor de suiker.
Ik haal mijn insulinepen te voorschijn en vervang de pennaald.
De insuline injecteer ik boven mijn navel in de buik.
De pennaald is 0,25 bij 5 mm en doet geen zeer.
Ik gooi de oude pennaald weg en berg mijn insulinepen op.
De spuitplek wissel ik telkens af. Zo voorkom ik stolsels van bloedingen onder de huid, die er toe leiden dat de insuline slecht wordt opgenomen. Ik gebruik de ruimte ter grootte van een handbreedte rondom mijn navel.
Eenmaal daags voor het diner spuit ik langwerkende insuline. Die is nodig voor de nacht.
Hiervoor gebruik ik een andere insulinepen.
De langwerkende insuline spuit ik dagelijks afwisselend in mijn linker- en rechterbovenbeen.
Op even dagen rechts en op oneven dagen links.
Preventieve medicatie
Voor het diner neem ik drie pillen. Die zijn nodig om hart- en bloedvaten, cholesterol en schildklier in balans te houden. Preventieve medicatie om te voorkomen dat ik op de lange termijn complicaties van mijn diabetes krijg.
Het begin van complicaties is te zien aan het dichtslibben van kleine haarvaten in ogen en voeten. Vroeger werd men als gevolg van diabetes blind. Soms was het ook nodig om een voet te amputeren.
Tegenwoordig voorkomt een tijdig bezoek aan oogarts en podotherapeut deze rampspoed.
Diabetes wordt ook wel eens een sluipmoordenaar genoemd. Eén voor één vallen lichaamsfuncties ten prooi aan deze moordenaar. Met goede zorg en geluk pas op late leeftijd.
Voor het slapen gaan controleer ik altijd mijn bloedglucose zodat ik met een goed ingestelde bloedsuikerwaarde de nacht overbrug. Soms heb ik ’s nachts een hypo.
Het is 04:00 uur in de nacht. Ik ontwaak badend in zweet. Mijn lijf voelt koud en ik zweef ergens tussen hemel en aarde. Gelukzalige gevoelens en gedachten wisselen af met gevoelens van angst en beven. Waar ben ik, wie ben ik, hoe kom ik terug op aarde? Langzaam zak ik weg in luchtledigheid. In sneltreinvaart flitsen verwarrende gedachten en gevoelens door mijn klamme lijf. Een kneep in mijn arm en een bezorgde blik in de ogen van mijn vrouw brengen me heel langzaam terug op aarde. Ik heb een hypo. Ik ga naar beneden en neem 4 dextro en een boterham. In de ochtend ben ik brak.
Arts- en apotheekbezoek
Voor controle ga ik 3 tot 4x per jaar naar de internist en 1x per jaar naar de oogarts. Bloeddruk, HbA1c (geeft gemiddelde bloedsuikerwaardes weer over een periode van 6 tot 8 weken), cholesterol, eiwitten in de urine (om de nierfunctie te testen), netvliesafwijkingen aan het oog , alles wordt gemeten. Ik vergelijk het altijd met een kleine beurt van een auto. Alleen de olie wordt niet ververst.
Controle is nodig om mijn diabetes in goede banen te leiden en complicaties tijdig gewaar te worden.
Een week voor de controle bij de internist laat ik bloed prikken in het ziekenhuis.
Gemiddeld ga ik 10x per jaar naar de apotheek voor insuline, pillen en diabeteshulpmiddelen.
Diabetes mellitus is tijd- en psycherovend. Een chronische ziekte waarmee je oud kunt worden. Onder voorwaarde van een gedisciplineerd en regelmatig leven. Voor mij persoonlijk een hele opgave. Het strookt niet met mijn vrijgevochten karakter. Soms lever ik dan ook strijd met lijf en psyche. Ik vecht dan tegen windmolens, als een ware Don Quichotte, wetend dat ik de strijd verlies als ik geen offers breng. Deze offers breng ik uit liefde voor mezelf en dierbaren.
Heel af en toe tegen wil en dank.
Mien Suiker
Informatie over diabetes:
Diabetes Fonds > http://www.diabetesfonds.nl
Diabetes Vereniging Nederland > http://www.dvn.nl
Diabetes mellitus op wikipedia > http://nl.wikipedia.org/wiki/Suikerziekte
Het heeft lang geduurd voordat ik mijn diabetes accepteerde. Diverse stadia in psyche en emotie moest ik eerst ervaren. Herkenning, boosheid, ontkenning, angst, aanvaarding, verdriet en uiteindelijk berusting. Maar wat houdt suikerziekte nu eigenlijk in? Hoe leg je diabetes uit aan anderen?
Ik sta in de brandende zon op een parkeerterrein geleund tegen een auto. Het is 35 graden. Mijn gedachten hangen in een vluchtweg. Ik ben de weg kwijt. Hoe kom ik terug op kantoor? Wezenloos staar ik voor me uit en voel de brandende zon priemen. Paniek stroomt in mijn hoofd. Ik heb suiker nodig. Langzaam verlies ik bewustzijn. Ik klamp vast aan vliedende gedachten. Angst stroomt in mijn lijf. Ik schrik. Een collega schudt verontrust aan mijn schouder. Hij heeft mij al een poos afwezig tegen een auto geleund zien staan. Ik heb een hypo.
Dagelijkse suikerrituelen
Bloedsuikercontrole
Gemiddeld doe ik 3 à 4 bloedsuikermetingen per dag, meestal voor het eten.
Alle testmaterialen die ik nodig heb voor de meting zitten in een suikeretui.
Het suikeretui bevat een bloedglucosemeter, een potje teststrips, een prikpen, lancetten voor de prikpen, een insulinepen en pennaalden voor de insulinepen.
Ik haal de bloedglucosemeter te voorschijn uit het suikeretui.
Ik steek een lancet in de prikpen en plaats een teststrip in de meter.
Ik prik in mijn vinger en laat een druppel bloed op de teststrip lopen.
Na 10 seconden heb ik de uitslag. Die is goed.
Ik gooi de teststrip en het lancet weg.
Ik berg de bloedglucosemeter en prikpen op in mijn suikeretui.
Normale bloedsuikerwaardes moeten liggen tussen de 4 en 10 mmol/l.
Als ik onder de 4 mmol zit heb ik een hypo (te weinig suiker in mijn bloed).
Dan neem ik suiker in de vorm van 4 dextrotabletten en een extra boterham.
Zit ik boven de 10 dan heb ik een hyper (te veel suiker in mijn bloed).
Ik heb dan zoete plas, honingzoete doorstroming oftewel diabetes mellitus.
Bij te hoge suikers spuit ik insuline.
Insuline-injecties
Drie maal daags voor de maaltijden spuit ik kortwerkende insuline.
Insuline zorgt ervoor dat de koolhydraten uit het bloed in de lichaamscellen worden opgenomen. Insuline heeft een portierfunctie. Het doet de deur open van de cellen voor de suiker.
Ik haal mijn insulinepen te voorschijn en vervang de pennaald.
De insuline injecteer ik boven mijn navel in de buik.
De pennaald is 0,25 bij 5 mm en doet geen zeer.
Ik gooi de oude pennaald weg en berg mijn insulinepen op.
De spuitplek wissel ik telkens af. Zo voorkom ik stolsels van bloedingen onder de huid, die er toe leiden dat de insuline slecht wordt opgenomen. Ik gebruik de ruimte ter grootte van een handbreedte rondom mijn navel.
Eenmaal daags voor het diner spuit ik langwerkende insuline. Die is nodig voor de nacht.
Hiervoor gebruik ik een andere insulinepen.
De langwerkende insuline spuit ik dagelijks afwisselend in mijn linker- en rechterbovenbeen.
Op even dagen rechts en op oneven dagen links.
Preventieve medicatie
Voor het diner neem ik drie pillen. Die zijn nodig om hart- en bloedvaten, cholesterol en schildklier in balans te houden. Preventieve medicatie om te voorkomen dat ik op de lange termijn complicaties van mijn diabetes krijg.
Het begin van complicaties is te zien aan het dichtslibben van kleine haarvaten in ogen en voeten. Vroeger werd men als gevolg van diabetes blind. Soms was het ook nodig om een voet te amputeren.
Tegenwoordig voorkomt een tijdig bezoek aan oogarts en podotherapeut deze rampspoed.
Diabetes wordt ook wel eens een sluipmoordenaar genoemd. Eén voor één vallen lichaamsfuncties ten prooi aan deze moordenaar. Met goede zorg en geluk pas op late leeftijd.
Voor het slapen gaan controleer ik altijd mijn bloedglucose zodat ik met een goed ingestelde bloedsuikerwaarde de nacht overbrug. Soms heb ik ’s nachts een hypo.
Het is 04:00 uur in de nacht. Ik ontwaak badend in zweet. Mijn lijf voelt koud en ik zweef ergens tussen hemel en aarde. Gelukzalige gevoelens en gedachten wisselen af met gevoelens van angst en beven. Waar ben ik, wie ben ik, hoe kom ik terug op aarde? Langzaam zak ik weg in luchtledigheid. In sneltreinvaart flitsen verwarrende gedachten en gevoelens door mijn klamme lijf. Een kneep in mijn arm en een bezorgde blik in de ogen van mijn vrouw brengen me heel langzaam terug op aarde. Ik heb een hypo. Ik ga naar beneden en neem 4 dextro en een boterham. In de ochtend ben ik brak.
Arts- en apotheekbezoek
Voor controle ga ik 3 tot 4x per jaar naar de internist en 1x per jaar naar de oogarts. Bloeddruk, HbA1c (geeft gemiddelde bloedsuikerwaardes weer over een periode van 6 tot 8 weken), cholesterol, eiwitten in de urine (om de nierfunctie te testen), netvliesafwijkingen aan het oog , alles wordt gemeten. Ik vergelijk het altijd met een kleine beurt van een auto. Alleen de olie wordt niet ververst.
Controle is nodig om mijn diabetes in goede banen te leiden en complicaties tijdig gewaar te worden.
Een week voor de controle bij de internist laat ik bloed prikken in het ziekenhuis.
Gemiddeld ga ik 10x per jaar naar de apotheek voor insuline, pillen en diabeteshulpmiddelen.
Diabetes mellitus is tijd- en psycherovend. Een chronische ziekte waarmee je oud kunt worden. Onder voorwaarde van een gedisciplineerd en regelmatig leven. Voor mij persoonlijk een hele opgave. Het strookt niet met mijn vrijgevochten karakter. Soms lever ik dan ook strijd met lijf en psyche. Ik vecht dan tegen windmolens, als een ware Don Quichotte, wetend dat ik de strijd verlies als ik geen offers breng. Deze offers breng ik uit liefde voor mezelf en dierbaren.
Heel af en toe tegen wil en dank.
Mien Suiker
Informatie over diabetes:
Diabetes Fonds > http://www.diabetesfonds.nl
Diabetes Vereniging Nederland > http://www.dvn.nl
Diabetes mellitus op wikipedia > http://nl.wikipedia.org/wiki/Suikerziekte
19-01-2009
Sterallures
Geachte directie KPN,
Als hoofdsponsor van de tentoonstelling ‘Van Gogh en de kleuren van de nacht’ roept u klanten op deze tentoonstelling te bezoeken in Amsterdam. Met korting uiteraard.
U nodigt uw klanten uit via een brief, geschreven onder mijn naam en ondertekend met ‘Vincent’. Het is een brief geschreven in een oubollige schrijfstijl, gebruikmakend van een oud, nostalgisch ogend, handgeschreven lettertype. Een brief gedrukt op goedkoop papier met marmerlook. Hiervan zakt mijn schildersbroek werkelijk af.
U zet met deze brief mijn schrijvers- en schilderkunst in een belachelijk en slecht geïmiteerd daglicht. Tenenkrommend is deze brief in quasi van Gogh jargon. Het getuigt van slechte smaak en is mijn eer te na. Bespottelijk dat een zichzelf hoogachtend telecombedrijf zich leent voor dit soort goedkope merchandising. Nee, deze vorm van communicatie verdient geen schoonheidsprijs. Het lezen van de brief geeft mij een ‘joepie, joepie see’ gevoel. Dat is nou net niet de bedoeling, toch?
Door de brief voel ik me juist niet uitgenodigd de tentoonstelling te gaan bezoeken.
Museumjaarkaarthouders kunnen beter hun tijd besteden aan een bezoek aan een folkloristisch museum. Dan hoeven zij ook niet, als loeiend kunstmelkvee, een tijdblok te selecteren voor het bezichtigen van het schilderij de ‘Sterrennacht’, om vervolgens na het bezoek aan de tentoonstelling uitgemolken te worden door een overvloedig aanbod aan van Gogh prullaria. Nee, ik zou deze kunstpeepshow aan mij voorbij laten gaan.
Zoals u ongetwijfeld weet was ik naast het schilderen ook zeer bedreven in het schrijven van brieven. Enerzijds schreef ik om te voorzien in middelen voor mijn schilderkunst. Anderzijds schreef ik om potentiële expositiehouders en kopers te bewegen mijn schilderijen te exposeren en te kopen. Zoals u weet heeft dit het beoogde effect niet gehad. De belangrijkste reden van mijn uitvoerige correspondentie was de mogelijkheid die het bood tot zelfreflectie op mijn ontwikkeling als schilder en de reflectie op mijn schilderwerken door mijn collegae.
Gelukkig hebben latere kunsthistorici mijn schrijfsels in de juiste context weten te plaatsen en het kaliber ervan onderkend. Deze postume waardering blijkt vooral uit de latere bundeling van mijn schrijfsels en de beschouwingen op mijn uitgebreide nalatenschap. Een artistieke nalatenschap waaraan menigeen zich nu nog steeds verrijkt ter zijner glorie en uit winstbejag. Hoe wrang eigenlijk, gezien de financiële worstelingen in mijn voormalig leven. Hier lusten de honden geen brood van.
Juist daardoor stemt het mij extra droevig dat de directie KPN heeft besloten mijn tentoonstelling te sponsoren, promoten en te marchanderen via deze goedkoop gekunstelde vorm van brievenplagiaat. Niettegenstaande het feit dat ik natuurlijk blij ben met al deze postume aandacht. Het onder de aandacht brengen van mijn werk bij een groot en onontgonnen publiek streelt uiteraard mijn ego.
Beste directie KPN, zoals u wellicht uit bovenstaand betoog begrijpt, sluit ik me niet aan bij uw KPN omdat ik persoonlijk uw eenvoud niet vertrouw.
Voor een reactie op dit schrijven verwijs ik vriendelijk naar mijn erven die wellicht nog wat kunnen verdienen aan uw oneigenlijke gebruik van mijn voornaam.
Ere wie ere toekomt.
Hoogachtend en met vriendelijke groet,
Vincent van Gogh
Mien (in naam van Vincent)
Als hoofdsponsor van de tentoonstelling ‘Van Gogh en de kleuren van de nacht’ roept u klanten op deze tentoonstelling te bezoeken in Amsterdam. Met korting uiteraard.
U nodigt uw klanten uit via een brief, geschreven onder mijn naam en ondertekend met ‘Vincent’. Het is een brief geschreven in een oubollige schrijfstijl, gebruikmakend van een oud, nostalgisch ogend, handgeschreven lettertype. Een brief gedrukt op goedkoop papier met marmerlook. Hiervan zakt mijn schildersbroek werkelijk af.
U zet met deze brief mijn schrijvers- en schilderkunst in een belachelijk en slecht geïmiteerd daglicht. Tenenkrommend is deze brief in quasi van Gogh jargon. Het getuigt van slechte smaak en is mijn eer te na. Bespottelijk dat een zichzelf hoogachtend telecombedrijf zich leent voor dit soort goedkope merchandising. Nee, deze vorm van communicatie verdient geen schoonheidsprijs. Het lezen van de brief geeft mij een ‘joepie, joepie see’ gevoel. Dat is nou net niet de bedoeling, toch?
Door de brief voel ik me juist niet uitgenodigd de tentoonstelling te gaan bezoeken.
Museumjaarkaarthouders kunnen beter hun tijd besteden aan een bezoek aan een folkloristisch museum. Dan hoeven zij ook niet, als loeiend kunstmelkvee, een tijdblok te selecteren voor het bezichtigen van het schilderij de ‘Sterrennacht’, om vervolgens na het bezoek aan de tentoonstelling uitgemolken te worden door een overvloedig aanbod aan van Gogh prullaria. Nee, ik zou deze kunstpeepshow aan mij voorbij laten gaan.
Zoals u ongetwijfeld weet was ik naast het schilderen ook zeer bedreven in het schrijven van brieven. Enerzijds schreef ik om te voorzien in middelen voor mijn schilderkunst. Anderzijds schreef ik om potentiële expositiehouders en kopers te bewegen mijn schilderijen te exposeren en te kopen. Zoals u weet heeft dit het beoogde effect niet gehad. De belangrijkste reden van mijn uitvoerige correspondentie was de mogelijkheid die het bood tot zelfreflectie op mijn ontwikkeling als schilder en de reflectie op mijn schilderwerken door mijn collegae.
Gelukkig hebben latere kunsthistorici mijn schrijfsels in de juiste context weten te plaatsen en het kaliber ervan onderkend. Deze postume waardering blijkt vooral uit de latere bundeling van mijn schrijfsels en de beschouwingen op mijn uitgebreide nalatenschap. Een artistieke nalatenschap waaraan menigeen zich nu nog steeds verrijkt ter zijner glorie en uit winstbejag. Hoe wrang eigenlijk, gezien de financiële worstelingen in mijn voormalig leven. Hier lusten de honden geen brood van.
Juist daardoor stemt het mij extra droevig dat de directie KPN heeft besloten mijn tentoonstelling te sponsoren, promoten en te marchanderen via deze goedkoop gekunstelde vorm van brievenplagiaat. Niettegenstaande het feit dat ik natuurlijk blij ben met al deze postume aandacht. Het onder de aandacht brengen van mijn werk bij een groot en onontgonnen publiek streelt uiteraard mijn ego.
Beste directie KPN, zoals u wellicht uit bovenstaand betoog begrijpt, sluit ik me niet aan bij uw KPN omdat ik persoonlijk uw eenvoud niet vertrouw.
Voor een reactie op dit schrijven verwijs ik vriendelijk naar mijn erven die wellicht nog wat kunnen verdienen aan uw oneigenlijke gebruik van mijn voornaam.
Ere wie ere toekomt.
Hoogachtend en met vriendelijke groet,
Vincent van Gogh
Mien (in naam van Vincent)
16-01-2009
ControlX
Leve de toetsencombinatie ControlX. Wat knipt en plakt dat lekker weg. De kapper is er niets bij. De kapper modelleert mijn haar met mes en schaar. Ik modelleer mijn column met ControlX. De kapper selecteert met oog en hand. Ik selecteer met oog en muis. Ik zie mijn haren verdwijnen op de vloer. Maar naar waar verdwijnt mijn vers geknipte tekst?
Naarstig zoek ik op het clipboard. Daar is het toch naartoe geplakt? Helaas, de tekst blijkt niet te beklijven. Dan maar een nieuwe poging wagen. In mijn wordfile brows ik langs de pas geschreven tekst. Ik kan het stukje tekst nergens meer vinden. Er is iets misgegaan. Twijfel rijst in mijn hoofd. Moet ik nu misschien opnieuw die tekst verzinnen? Maak me gek! Ik bel Joling.
‘Hoi Gerard, heb jij jouw laatste tekst nog ergens bij de hand? Ik kan hem namelijk nergens meer vinden. Mail jij hem even door naar mij? Thanks!’
Op mijn beeldscherm flikkert na een paar minuten een message op.
Ik open mijn mailbox en het bericht van Gerard.
Tot overmaat van ramp loopt nu ook nog eens mijn computer vast.
Met Control Alt Delete probeer ik de boel te redden.
Maar helaas, alleen de uitknop brengt soelaas.
Ik start opnieuw de computer op en kijk intussen 98 keer uit mijn window.
Mijn beeld kleurt hemelsblauw en een groen grasveld verschijnt.
Ik zoek Teletubbies achter glooiend groene heuvels.
In mijn mailbox open ik het bericht van Gerard.
Met toetsencombinaties ControlX en ControlV verknip en plak ik het bericht in een nieuwe column. De verknipte Gerard moet nog wel ergens veilig worden gesaved.
Voor de zekerheid sla ik hem op onder Gordon. Onder Kont Rol X.
Daar kan ik hem zeker terugvinden.
Nu nog een leuk plaatje zoeken voor bij de column.
Iets met ControlX en Maak me gek?
Mien maakt gek
Naarstig zoek ik op het clipboard. Daar is het toch naartoe geplakt? Helaas, de tekst blijkt niet te beklijven. Dan maar een nieuwe poging wagen. In mijn wordfile brows ik langs de pas geschreven tekst. Ik kan het stukje tekst nergens meer vinden. Er is iets misgegaan. Twijfel rijst in mijn hoofd. Moet ik nu misschien opnieuw die tekst verzinnen? Maak me gek! Ik bel Joling.
‘Hoi Gerard, heb jij jouw laatste tekst nog ergens bij de hand? Ik kan hem namelijk nergens meer vinden. Mail jij hem even door naar mij? Thanks!’
Op mijn beeldscherm flikkert na een paar minuten een message op.
Ik open mijn mailbox en het bericht van Gerard.
Tot overmaat van ramp loopt nu ook nog eens mijn computer vast.
Met Control Alt Delete probeer ik de boel te redden.
Maar helaas, alleen de uitknop brengt soelaas.
Ik start opnieuw de computer op en kijk intussen 98 keer uit mijn window.
Mijn beeld kleurt hemelsblauw en een groen grasveld verschijnt.
Ik zoek Teletubbies achter glooiend groene heuvels.
In mijn mailbox open ik het bericht van Gerard.
Met toetsencombinaties ControlX en ControlV verknip en plak ik het bericht in een nieuwe column. De verknipte Gerard moet nog wel ergens veilig worden gesaved.
Voor de zekerheid sla ik hem op onder Gordon. Onder Kont Rol X.
Daar kan ik hem zeker terugvinden.
Nu nog een leuk plaatje zoeken voor bij de column.
Iets met ControlX en Maak me gek?
Mien maakt gek
06-01-2009
Link
Bericht van uw linkbeheerder.
U en ik zijn beiden het spoor bijster. Radeloos spoorloos. Keer daarom onmiddellijk terug naar de homepage van uw browser. Negeer alle reclameboodschappen. Hoedt u voor malafide verkopers. Raadpleeg alle hulpverlening. U bent niet dom. U weet wel beter. Schop de verkenner de deur uit en close alle windows. De redding is nabij.
Voor de oplossing: zie verderop in dit mailbericht.
Alles komt goed. Lees zorgvuldig onderstaande link en klik hem daarna aan. Succes.
www.u bent aanbeland op de pagina die direct doorverwijst naar datgene dat u nodig hebt zonder spoorloos te raken in een oerwoud van ingewikkelde internetinfrastructuren op het world wide web en het overzicht kwijt te raken door onbegrijpelijke interfaces die uw supersonische en visueel geavanceerde beeldscherm aansturen op een manier waarvan jonge linuxhonden geen brood lusten en waardoor complexe linkpaden verloren gaan die u de weg terug moet tonen naar de homepagina waar u zojuist vandaan komt ondanks het feit dat u ongetwijfeld gebruik maakt van flash en adobe en andere internetprullaria en als een ware internetgoeroe gebruik maakt van rssbroodkruimels om uw favoriete paden te markeren en u niet realiserend dat u de beschikking heeft over backspacebuttons en pulldownmenus waarin u met uw in uierzalf gedrenkte vette toetsenbordvingers de juiste richting kunt bepalen totdat u de eerste sporen van psychedelische achtervolgingswaanzin gewaarwordt die u noodzaken om ter voorkoming van beginnende vormen van internetapathie of internetafasie of misschien wel internetdementie een ervaren internetspeleoloog of internettherapeut of internetdetective te consulteren zodat u uiteindelijk weer veilig terugbelandt bij een mogelijke beantwoording van de vraagstelling die u zichzelf bij aanvang van het lezen van deze megalink ongetwijfeld gesteld heeft namelijk een uitweg vinden binnen de chaotische stratosfeer van het internet een soort queeste naar de magie van meer duidelijkheid en verademing binnen het digitale tijdperk op zoek naar informatie die direct fulltext voorhanden is gratis en voor niets zonder territoriumdrift en dreigende oorlogsvoering op het gebied van copyright en plagiaat op zoek naar informatie die zuivert en er toe doet to the point is en geen aandacht vraagt van slecht leesbare voor meerdere uitleg vatbare kleine lettertjes tussen de regels door die altijd onderhuids blijven wringen en kriebelen terwijl u niets liever wil dan een heldere weg vinden binnen het world wide web in plaats van radeloos te verdrinken in megalange urls zoals deze die u nu na veel gepuzzel nimmer en te nooit zonder een letter te vergeten in uw browser ingeklopt krijgt tenzij u zich laat bijstaan door de tiny url die schuil gaat achter de woordenstroom en alfabettirade die u nu succesvol doorlopen hebt en nu met complimenten voor uw ausdauer met een gerust hart mag aanklikken.nl
Gelieve wel te reageren op dit mailbericht.
Zeker als u het spoor nog steeds bijster bent.
Alle reacties worden serieus genomen en beantwoord op beknopte wijze.
Vriendelijke groet,
Mien Linkbeheerder
U en ik zijn beiden het spoor bijster. Radeloos spoorloos. Keer daarom onmiddellijk terug naar de homepage van uw browser. Negeer alle reclameboodschappen. Hoedt u voor malafide verkopers. Raadpleeg alle hulpverlening. U bent niet dom. U weet wel beter. Schop de verkenner de deur uit en close alle windows. De redding is nabij.
Voor de oplossing: zie verderop in dit mailbericht.
Alles komt goed. Lees zorgvuldig onderstaande link en klik hem daarna aan. Succes.
www.u bent aanbeland op de pagina die direct doorverwijst naar datgene dat u nodig hebt zonder spoorloos te raken in een oerwoud van ingewikkelde internetinfrastructuren op het world wide web en het overzicht kwijt te raken door onbegrijpelijke interfaces die uw supersonische en visueel geavanceerde beeldscherm aansturen op een manier waarvan jonge linuxhonden geen brood lusten en waardoor complexe linkpaden verloren gaan die u de weg terug moet tonen naar de homepagina waar u zojuist vandaan komt ondanks het feit dat u ongetwijfeld gebruik maakt van flash en adobe en andere internetprullaria en als een ware internetgoeroe gebruik maakt van rssbroodkruimels om uw favoriete paden te markeren en u niet realiserend dat u de beschikking heeft over backspacebuttons en pulldownmenus waarin u met uw in uierzalf gedrenkte vette toetsenbordvingers de juiste richting kunt bepalen totdat u de eerste sporen van psychedelische achtervolgingswaanzin gewaarwordt die u noodzaken om ter voorkoming van beginnende vormen van internetapathie of internetafasie of misschien wel internetdementie een ervaren internetspeleoloog of internettherapeut of internetdetective te consulteren zodat u uiteindelijk weer veilig terugbelandt bij een mogelijke beantwoording van de vraagstelling die u zichzelf bij aanvang van het lezen van deze megalink ongetwijfeld gesteld heeft namelijk een uitweg vinden binnen de chaotische stratosfeer van het internet een soort queeste naar de magie van meer duidelijkheid en verademing binnen het digitale tijdperk op zoek naar informatie die direct fulltext voorhanden is gratis en voor niets zonder territoriumdrift en dreigende oorlogsvoering op het gebied van copyright en plagiaat op zoek naar informatie die zuivert en er toe doet to the point is en geen aandacht vraagt van slecht leesbare voor meerdere uitleg vatbare kleine lettertjes tussen de regels door die altijd onderhuids blijven wringen en kriebelen terwijl u niets liever wil dan een heldere weg vinden binnen het world wide web in plaats van radeloos te verdrinken in megalange urls zoals deze die u nu na veel gepuzzel nimmer en te nooit zonder een letter te vergeten in uw browser ingeklopt krijgt tenzij u zich laat bijstaan door de tiny url die schuil gaat achter de woordenstroom en alfabettirade die u nu succesvol doorlopen hebt en nu met complimenten voor uw ausdauer met een gerust hart mag aanklikken.nl
Gelieve wel te reageren op dit mailbericht.
Zeker als u het spoor nog steeds bijster bent.
Alle reacties worden serieus genomen en beantwoord op beknopte wijze.
Vriendelijke groet,
Mien Linkbeheerder
Abonneren op:
Posts (Atom)